De 12-jarige Alfie is al jaren niet meer naar de tandarts geweest. Als er op een dag een nieuwe vrouwelijke tandarts komt, wantrouwt Alfie haar onmiddellijk. En terecht, zoals blijkt. Kinderen vinden onder hun kussens, waar ze de melktanden leggen, gruwelijke dingen en Alfie raakt al zijn tanden kwijt bij het gedwongen tandartsbezoek. De ontdekkingstocht van Alfie gaat beginnen. Zijn moeder is overleden en zijn vader zit in een rolstoel en heeft een broze gezondheid. Alle ingrediënten voor doffe ellende, maar Walliams heeft dit verhaalgegeven verpakt in een wervelend, actierijk en tragikomisch verhaal. Het bevat een aantal verzonnen woorden die onder aan de bladzijde met een asterisk als ‘Waarschuwing! Verzonnen woord.’ zijn aangeduid. Met talrijke zwierige tekeningen in zwart-wit en grijstinten. De symbiose tussen tekst en tekening is voortreffelijk. Ze kunnen niet zonder elkaar. Of de lezende jeugd de angst voor de tandarts hiermee overwint is de vraag, maar de lezer krijgt een kostelijk verhaal met een droevig randje voorgeschoteld. De auteur schreef meerdere boeken in deze stijl, recent verschenen in het Nederlands ook ‘Broodje rat’, ‘Joe Biljoen’ en 'Oma Boef'*. Vanaf ca. 10 jaar. Verberg tekst

Walliams doet het weer! Dit boek leest als een trein, zit boordevol absurde fantasie, is griezelig en razend spannend. Jongens en meisjes vanaf een jaar of negen zullen ervan smullen en vinden het vast 'compleet hilarisch.' Alfie is twaalf en woont bij zijn arme, zieke vader. Wanneer er een nieuwe tandarts, juffrouw Wortel, in de stad komt, merkt Alfie al snel dat er iets niet pluis is. Ze deelt snoepjes uit die de tanden rot maken en tandpasta die zelfs doorheen steen brandt. Met zijn vriendinnetje Gabz gaat hij op onderzoek uit, maar wanneer hij zelf in de stoel van juffrouw Wortel belandt, gaat het pas echt mis ... 'De waanzinnige tandarts' zit boordevol actie en humor, maar tegelijk gaat er ook heel wat aandacht naar de fragiele vader-zoonrelatie tussen Alfie en Pap. De andere personages zoals de kleurrijke maatschappelijk werkster Winnie, Raj, het duffe schoolhoofd Meneer Grijs en de gruwelijke kat van juffrouw Wortel, Hoektand, maken het boek compleet. Taalkundig stoot de jonge lezer op een heleboel spitsvondigheden. Walliams gebruikt, net als zijn grote voorbeeld Roald Dahl, zelfverzonnen woorden die hij voorziet van een *. In de voetnoot staat dan elke keer: 'Waarschuwing! Verzonnen woord'. Die woorden zijn, ook in de Nederlandse vertaling, erg leuk gevonden en geven het boek een extraongeloofwekkelijk karakter. Bijna op elke pagina vinden we een knotsgekke illustratie terug van Tony Ross, die feilloos past bij de stijl van Walliams. Verder is het boek overladen met groot- en vetgedrukte zinnen, klanknabootsingen en aaaaaaarrggggggggghhhhhhhh’s en HA HA’s. Dit hoeft voor mij zeker niet. Ook zonder deze typografische hoogstandjes zou het verhaal overeind blijven, want Walliams' taal is op zich al beeldrijk genoeg. Een boektopper is dit zeker en vast ... Het enige echte nadeel van dit boek? Nadat je kind dit heeft gelezen, wil het nooit meer naar de tandarts!

Verberg tekst