Poppendokter Hendrik Roest staat op het punt zijn winkel in Amsterdam te sluiten. Op deze laatste werkdag komt er een vrouw zijn winkel binnen, die hij van vroeger blijkt te kennen: zijn buurmeisje Esther. Hij schrikt zich een hoedje, omdat hij haar al tientallen jaren niet heeft gezien. Op een dag in 1942 is ze ineens verdwenen. Hendrik zoekt en vraagt naar haar, maar krijgt geen antwoorden. Hij besluit de pop waar ze mee speelden, Trui, te bewaren. Hij raakt erg aan de pop gehecht. Wanneer hij als goudsmid aan de slag gaat, blijkt hij bij toeval talent te hebben voor het herstellen van poppen. Hij besluit er zijn beroep van te maken. Hendrik denkt voortdurend aan Esther. Ze komen elkaar zelfs eens tegen en willen contact houden, maar dat lukt niet. In deze compacte roman beschrijft de auteur de liefde als een vuurtje dat maar blijft smeulen. Als een ragfijn draad spint ze verbindingen tussen Hendrik en Esther. De pop is als een metafoor voor een niet-afgesloten hoofdstuk uit het leven. Deze roman is zeker de moeite waard. Normale druk. Verberg tekst