Je zou het, vanuit wellicht onverantwoorde vooroordelen, misschien niet verwachten dat een didactische strip best genietbaar kan zijn en zelfs artistieke merites mag claimen, maar dat is met deze strip over autisme wel degelijk het geval. Erik Thys is een psychiater die eerder strips tekende in 'zelfgidsen' voor mensen met een psychische aandoening, en dat nu doet in samenwerking met de vereniging Autisme Centraal. Het stripverhaal, gevolgd door een verklarende tekst, richt zich zowel tot jongeren met een autismespectrumstoornis, hun omgeving en de stripliefhebber in het algemeen. Bedoeling is herkenbaarheid van en begrip voor bepaalde typische kenmerken van autisme te bevorderen, zoals de afkeer van felle kleuren, lawaai, onregelmatige patronen, lichamelijke contacten en overdrachtelijke betekenissen.
Linus is een jongen die zich vreemd voelt in de wereld. Chaotische en lawaaierige toestanden zoals de schoolpauzes, een brandalarm, een fuif schrikken hem af. Technische plannen, reeksen van cijfers, eenvoudige computerspelletjes fascineren hem. Het is pas op latere leeftijd dat zijn sociaal onaangepast gedrag begint op te vallen en te storen. Aan de universiteit gaat hij er, ondanks zijn grote intelligentie, helemaal onderdoor. Het is pas dan dat er een diagnose van autismespectrumstoornis wordt gesteld. Linus kan dat eerst niet aanvaarden ("autisten zijn debielen") maar komt via zijn interesse in ruimteliften in contact met een high functioning autist die zich niet schaamt voor zijn aandoening. Linus leert zichzelf te aanvaarden en vindt een zekere, geïsoleerde maar werkbare plaats in de samenleving.
De tien korte hoofdstukken in dit album tonen fragmenten uit het leven van Linus waarbij de autisme-gerelateerde gebeurtenissen en omstandigheden naar voren komen. Er komt uitleg van Linus in tekstkaders bovenaan de prentjes, maar evengoed worden bepaalde zaken gewoon getoond zonder verklaring. Het ik-perspectief van het verhaal zit ook in de tekeningen, zodat de lezer ziet en mee-ervaart wat een autistisch persoon voelt en denkt. De schematische perceptie van de ruimte (plattegronden met pijltjes en bordjes), de hinderlijke felle lichten (felgele sterretjes en vlakken), het minimum aan sociaal contact (de afgemeten, robotachtige en zwijgzame houding van Linus). Op het eerste zicht lijkt de lijnvoering en inkleuring in deze strip al te statisch en oninteressant, tot je beseft dat die stilistische keuzes opgedrongen worden door de thematiek en doelpubliek (autistische personen moeten deze strip kunnen en willen lezen). Het is opmerkelijk hoe Thys een goed evenwicht bereikt tussen vertellen en verklaren, striptechnische en educatieve aspecten, en verschillende publieken. [Chris Bulcaen] Verberg tekst

Linus is veertien en bekijkt de wereld op een andere wijze dan doorsnee pubers. Hij heeft last van fel licht en sociale contacten ervaart hij als moeilijk. Hij houdt van liften, zonnepanelen en Star Trek. Wanneer Linus negentien wordt, gaat hij studeren en zakt steeds verder in een sociaal isolement. Hulp krijgt hij van zijn voormalige schoolpsychologe, die de diagnose autismespectrumstoornis stelt. Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van Linus. Deze bijzondere strip in Daniel Clowes-stijl vertelt helder het leven van een autistische puber en jongeman. Het blijkt lastig om aan jongeren uit te leggen wat er met autistische leeftijdsgenoten aan de hand is. Deze strip en de bijlagen in kaders over autisme geven in beeld en tekst duidelijke informatie over deze stoornis. Vanaf ca. 14 jaar.