Een hondenfamilie gaat verhuizen. Plotter, het zoontje, vindt dat heel erg. Hij vond het huis waarin ze voorheen woonden, best leuk. Daar had hij tenminste vrienden. Nu moet hij naar een vreemd huis en naar een nieuwe school. Uiteindelijk valt alles prima mee. Hij vindt al na één dag nieuwe vriendjes op school en het buurmeisje Pollie Big blijkt een lieve speelkameraad.

Het verhaal wordt rechtlijnig verteld: van de verhuisdag tot de eerste schooldag van Plotter. De taal is eenvoudig en concreet. De paginagrote, expressieve prenten ondersteunen de tekst. Op die wijze wordt het thema verhuizen op een bevattelijke maar probleemloze wijze getekend en beschreven voor jonge kinderen. [Anita Wuestenberg]

Hondje Plotter moet mee met zijn ouders, die gaan verhuizen. Hij verzet zich, maar dat helpt niet. Op de nieuwe school wordt Plotter gepest, maar ook geholpen door drie nieuwe vriendjes. Prentenboek met dun omkaderde, met waterverf ingekleurde pentekeningen op glad papier; links de vrij lange teksten. De figuurtjes zijn aangeklede dieren, bij de schooljuf piept de suggestie van een vogelstaart uit haar achterkant, haar bril staat op een stevige snavel. De kleutertaal klinkt wijsneuzig: “het lijkt niet mee te vallen, hé, dat verhuizen?” De toon is vriendelijk, maar een beetje saai. Aardig, niet spectaculair prentenboek met herkenbare thema’s: verhuizen, heimwee. Voorlezen vanaf 4 jaar. Kleine paperbackeditie in oblong-formaat.