Na het succes van Marc de Bels historische jeugdroman Epinona kon een tweede roman niet uitblijven. Deze keer kiest hij voor de heks Nelle als hoofdpersonage. Het is opnieuw een vlot geschreven, lijvig boek geworden, gebaseerd op waar gebeurde feiten. De donkere toon van het verhaal wordt meteen al op het schutblad duidelijk. Hierop zien we een prent uit het Theatre des martyrs. Deze prent is een collectiestuk uit het Amsterdams Museum en toont vrouwe Ursel die in de gevangenis te Maastricht wordt gegeseld. Wrede martelpraktijken, heksenverbrandingen en blinde haat worden dan ook niet geschuwd in dit verhaal, dat scherp uithaalt naar de kerkelijke gezagsdragers uit die tijd.
We schrijven 1634. De veertienjarige Nelle woont met haar tante Clara in een lemen huisje aan de rand van het Hollebeekbos. Het is een tijd van leven en overleven, van bijgeloof en rituelen. Niet iedereen gunt hen echter het geluk, want de gemene roddels over tovenarij nemen steeds toe. Op een dag wordt het leven van Nelle en Clara grondig verstoord wanneer ze van hekserij worden beschuldigd. Beiden worden opgepakt en Clara wordt aan de vreselijkste folteringen onderworpen. Uiteindelijk bezwijkt ze aan de martelingen. Nelle kan vluchten en wil de naam van haar tante en zichzelf zuiveren. Daarvoor moet ze echter naar Oudewater in Holland, waar een heksenwaag staat die kan bewijzen dat ze geen heks is. Tijdens haar gevaarlijke tocht heeft Nelle heel wat verrassende ontmoetingen en ontdekt ze dat niet iedereen het goed met haar voor heeft. Ondertussen is ook de beloning verdubbeld voor wie haar levend kan uitleveren aan grootinquisiteur Kramers.
De Bel schetst een goed beeld van de onmenselijke praktijken die beschuldigden moesten ondergaan. Tevens toont hij ook hoe blind, bijgelovig en haatdragend mensen kunnen zijn voor het onbekende. Dat kerkelijke leiders hier handig op inspelen ‘in Gods naam’ wordt dan ook niet verdoezeld. Zoals in vele andere boeken probeert de Bel ook nu weer de (jonge) lezers op zijn hand te krijgen met gedurfd taalgebruik. Woorden als ‘stijve tepels’, ‘piel’, ‘harige kont’ en ‘schaamhaar’ komen dan ook geregeld voor. Toch komt dit niet storend over, omdat het telkens op een min of meer verantwoorde manier aan bod komt.
Het verhaal is opgedeeld in drie grote delen, waarin telkens een aantal personages sterker belicht worden. Het geheel wordt steeds voorafgegaan door een citaat dat betrekking heeft op deze personages en op de rechterbladzijden staat in krullende, archaïsche letters vermeld welk personage op dat moment cruciaal is. Op deze manier krijgt de lezer heel wat informatie mee, waardoor de karaktertekeningen sterker naar voren komen.
De vormgever heeft het verhaal een oud uitzicht gegeven met onder meer een kaft die op versleten perkament lijkt, een goudgeel leeslint, donkere vlekken en zwierige krullen boven- en onderaan de bladzijden. De kaft is trouwens een echte aandachtstrekker geworden door de prachtige lay-out, de knappe illustratie van Jan Bosschaert en enkele elementen (titel en lederen buideltje) die een glanslaagje hebben meegekregen. De realistische illustraties van Bosschaert zijn ook te vinden in het boek zelf, met portrettekeningen van de belangrijkste personages. Dit vormt echt een meerwaarde voor het verhaal. Bosschaert katapulteert de lezer terug in het verleden en stippelt zo de weg uit doorheen het verhaal.
De Bel is erin geslaagd om een scherp beeld te schetsen van een meisje tijdens de heksenvervolgingen. Naast de gruwelijke folterpraktijken heeft hij ook oog voor de dagelijkse gewoonten uit die tijd, de huisnijverheid, het gebruik van kruiden, volkswijsheden en de omgang met dieren. Bovendien gaat Nelle ook over liefde: de liefde tussen Nelle en Wiete, maar ook de liefde tussen Nelle en de mensen die in haar onschuld geloven. Dit vormt een mooi tegengewicht voor de donkere en harde toon die er met momenten te bespeuren valt. Al bij al is dit een mooie, breed uitgesponnen vertelling, die niet gaat vervelen. [Kristof Sas] Verberg tekst

Nelle is een 14-jarig meisje dat in 1634 uit Cruysem (Kruishouten) moet vluchten, als zij en haar tante Clara ervan beschuldigd worden een heks te zijn. Haar tante wordt gemarteld en verbrand, maar zorgt er nog voor dat Nelle kan vluchten, met de opdracht om hun naam te zuiveren. Het betreft een op feiten gebaseerd verhaal (Clara de Vos, de heks van Nokere heeft als voorbeeld gediend) dat zich afspeelt in het Vlaanderen van de 17e eeuw (1634-1635). Naast de spannende gebeurtenissen spelen ook seksualiteit en de liefde een rol. Dit is de tweede historische roman* van de jeugdschrijver die in 25 jaar al 125 boeken op zijn naam heeft. Met enkele illustraties, paginagrote portretten van de personages in pen. Het taalgebruik is technisch afgestemd op kinderen vanaf ca. 11 jaar, inhoudelijk is het (door verwijzingen naar seksualiteit) op iets oudere kinderen gericht. Een vlot leesbaar, spannend historisch verhaal voor echte lezers, dat een goed tijdsbeeld van de periode geeft. Vanaf ca. 13 jaar. Verberg tekst

In dit boek volgen we Nelle die bij haar tante Clara woont aan de rand van het Hollebeekbos. Ze hebben het niet makkelijk; roversbendes en de pest domineren hun omgeving. Hoe meer slachtoffers de pest maakt in hun dorp, des te vaker wordt tante Clara met de vinger gewezen. Haar vader stond immers bekend als een tovenaar ... De eerste historische roman van Marc de Bel, Epinona, speelde zich af in het bronzen tijdperk en werd bekroond door de KJV. Ook in deze roman gaat De Bel de historische toer op; het verhaal is gebaseerd op waargebeurde feiten uit de zeventiende eeuw. Het hoofdpersonage Nelle is het veertienjarige nichtje van Clara De Vos, een heks die in 1634 tot de brandstapel veroordeeld werd. Het boek is chronologisch opgedeeld in drie delen. In deze delen staan telkens verschillende personages centraal. Dit geeft de verteller en de lezer de kans om alle facetten van een bepaald personage te vatten. Deze duidelijke structuur maakt dat een historisch verhaal als dit wel eenvoudig te volgen is. Ook de taal is eenvoudig en staat dit keer niet bol van de typische “doldwaze” woordspelletjes en namen die Marc de Bel zo kenmerken. Opmerkelijk is hoe De Bel erin slaagt om ware historische feiten te vermengen met een verhaal dat ook hedendaagse jongeren kan aanspreken. Hij geeft in zijn voorwoord een algemeen kader van het punt in de geschiedenis waar we in het boek belanden: de Tachtigjarige Oorlog, oftewel de opstand van de Nederlanden tegen het Spaanse rijk. Net zoals in het verhaal, teisterde de pest de Nederlanden en zijn bevolking, en dit had ook gevolgen voor het katholicisme. Hoewel priesters hun best deden om hun verdwaalde schapen toch nog in hun macht te houden, neigden meer en meer mensen naar een geloof in de natuur, in bosgeesten en demonen, en … in heksen. Clara De Vos, de heks door wie het verhaal geïnspireerd is, was in werkelijkheid een heks uit Nokere, vlakbij het dorp van de Bel, Kruishoutem. Wanneer door de heemkundige kring van deze gemeente een onderzoek werd gestart naar de ware toedracht van Clara’s leven, raakte De Bel geïnspireerd door haar verhaal. En zo ontstond deze tweede historische roman.

Verberg tekst