Woestijnnacht
Na 40 jaar, 25 boeken en een tv-serie behoeft Michael Connelly's dwarse speurder Harry Bosch geen introductie meer. Hij is intussen 70, maar zijn strijd tegen de misdaad in L.A. heeft hij nog niet helemaal opgegeven, mede dankzij Renée Ballard, een jonge rechercheur die hem sinds 'In de stilte van de nacht' geregeld een schop onder zijn cynische kont verkoopt.
In Bosch-Ballard nummer vier bijten de twee - ogenschijnlijk elkaars tegenpolen, maar toch uit hetzelfde hout gesneden - zich vast in 'de bibliotheek van verloren zielen': de duizenden slapende moordzaken in de archieven van de LAPD. Twee overlappende cold cases worden er al snel drie, met opnieuw een onverwacht gastoptreden van Bosch' halfbroer Mickey Haller, alias The Lincoln Lawyer, die andere vaste Connelly-protagonist. Met ronkende zinnen of diepzinnige reflecties houdt de Amerikaanse succesauteur zich niet bezig: hij schrijft kort en to the point, met messcherpe dialogen die zo in een …Lees verder
Woestijnnacht
Na 40 jaar, 25 boeken en een tv-serie behoeft Michael Connelly's dwarse speurder Harry Bosch geen introductie meer. Hij is intussen 70, maar zijn strijd tegen de misdaad in L.A. heeft hij nog niet helemaal opgegeven, mede dankzij Renée Ballard, een jonge rechercheur die hem sinds 'In de stilte van de nacht' geregeld een schop onder zijn cynische kont verkoopt.
In Bosch-Ballard nummer vier bijten de twee - ogenschijnlijk elkaars tegenpolen, maar toch uit hetzelfde hout gesneden - zich vast in 'de bibliotheek van verloren zielen': de duizenden slapende moordzaken in de archieven van de LAPD. Twee overlappende cold cases worden er al snel drie, met opnieuw een onverwacht gastoptreden van Bosch' halfbroer Mickey Haller, alias The Lincoln Lawyer, die andere vaste Connelly-protagonist. Met ronkende zinnen of diepzinnige reflecties houdt de Amerikaanse succesauteur zich niet bezig: hij schrijft kort en to the point, met messcherpe dialogen die zo in een scenario kunnen.
Connelly verzon al straffere red herrings, maar 'Woestijnnacht' is opnieuw superieur vakwerk van een meesterverteller met een even spaarzame als pakkende pen. Vooral het sublieme slot in de Mojavewoestijn, waar Bosch en Ballard een laatste groet brengen bij een familiegraf, blijft aan de ribben plakken.
Verberg tekst