In deze roman volgt de lezer een jaar in het leven van Elin, een huisarts in Oslo, die in dat jaar haar hele leven compleet ziet veranderen. Ze heeft een heftige affaire met een oude liefde, gaat weg bij haar man, drinkt een pak wijn per week (terwijl ze haar patiënten adviseert gematigd te leven) en slaapt op haar eigen onderzoekstafel. Ook is ze steeds slechter in staat haar professionele houding vol te houden, waardoor ze haar zeurende, veeleisende patiënten steeds vaker flink de waarheid zegt. Het verhaal geeft op grappige, soms botte wijze een inkijk in het innerlijke leven van iemand die beroepsmatig op een rustige manier met allerlei nare en vreemde dingen moet omgaan, terwijl ze dat steeds minder goed kan. Het biedt tevens een scherpe kritiek op de hedendaagse Noorse verzorgingsstaat en het privilege van haar inwoners. Vierde boek van de Noorse auteur (1965), waarvoor ze in 2019 de belangrijke Noorse literatuurprijs Bragepris won. Het is haar eerste boek dat in het Nederlands vertaald werd. Verberg tekst