Bij aanvang van Het eindstation houdt Kay Scarpeta, patholoog-anatoom en hoofd van de gerechtelijke forensische laboratoria in Richmond Virginia, schijnbaar alle troeven in handen. De seriemoordenaar Jean-Baptiste Chandonne -- bijgenaamd de weerwolf -- is na zijn mislukte aanval op Kay (lees Zwarte hoek, tiende in de Scarpeta-reeks) gearresteerd in afwachting tot hij zal terechtstaan voor diverse moorden. Kay is door de recente gebeurtenissen zowel mentaal als fysiek flink aangeslagen en wanneer blijkt dat haar nichtje Lucy Farinelli, omwille van haar tussenkomst die haar tante het leven redde, door de gerechtelijke instanties bij wijze van berisping op non-actief wordt gezet, slaat haar verbazing om in verontwaardiging. Er wacht haar trouwens nog meer ellende. Chardonnes machtige familie zorgt voor een gewiekst raadsman die hemel en aarde zal bewegen om de jury te overtuigen dat Chardonne het slachtoffer is van illegale FBI-praktijken. En wanneer het moordwapen waarmee politiecommissaris Diane Bray destijds werd vermoord, wordt aangetroffen in Kay's huis, stapelen de bewijzen tegen haar zich op. Mogelijk biedt het eindstation, een privé-onderzoeksbureau gerund door haar nichtje Lucy, een uitkomst.

Met deze elfde thriller in de reeks wordt de lezer compleet vriend aan huis bij de Scarpeta-familie. Noch de diepe zielenroerselen, noch de intiemste gegevens omtrent hun seksleven, worden hem onthouden. Misschien is deze aflevering wel de interessantste uit de reeks, want de protagonisten zien zich thans genoodzaakt om het beste van zichzelf in de weegschaal te leggen, teneinde te kunnen standhouden tegen de schokgolf van insinuaties en verdachtmakingen. De auteur weet de psychologische spanning met veel zin voor timing en nuance op te bouwen en knoopt op vakkundige wijze de diverse verhaallijnen samen tot een verrassend einde. Dat de beproevingen waaraan het hoofdpersonage het hoofd moet bieden, in het licht van de realiteit wat overtrokken overkomen, vermag de leespret niet te drukken. De realiteitszin in fictiewerk moet beantwoorden aan een interne consequentie, afhankelijk slechts van de combinatie inhoud en vorm die de auteur aan het werk wenst te verlenen. Patricia Cornwell houdt de touwtjes stevig in handen. [Staf Schoeters] Verberg tekst

In 'Zwarte hoek'*, het voorgaande deel, wordt patholoog-anatoom Kay Scarpetta aangevallen door een 'weerwolf', een telg uit een misdaadkartel die daarvoor negen vrouwen en Kays vrouwelijke chef afslachtte. Kay wordt van deze laatste moord verdacht, de weerwolf ontkent alles en Kay en politieman Marino worden geconfronteerd met meer lijken, van o.a. een crimineel en een undercover agent. Met hulp van nicht Lucy en anderen komt de waarheid boven tafel. Op het nippertje weet Lucy Kay en zichzelf uit handen van de daders te redden. De daders ontsnappen en Kay wordt van alle blaam gezuiverd. Dit boek is bestemd voor de lezers die ook het vorige deel gelezen hebben, anders is het niet te volgen ondanks de verwijzingen hiernaar. De roman komt langzaam op gang. Evenals in 'Zwarte hoek'* zijn er (te) veel verhaallijnen die per se in elkaar moeten passen. Dit deel werd gevolgd door 'Aasvlieg'**. Paperback met vrij kleine druk.