Er wordt een konijntje geboren. Hij heet Jacominus. Hij is klein en door een val van de trap loopt hij mank. Langzaam leert de dromerige Jacominus over zichzelf en anderen: hij leert luisteren, kijken, in zichzelf geloven, geduld hebben en verder kijken dan zijn neus lang is. Later wil Jacominus filosoof worden en perfect Engels kunnen spreken. Eenmaal volwassen spreekt hij veel talen, reist hij de wereld rond en wordt hij vader. Wanneer hij oud is, kijkt hij terug op zijn kleine, mooie leven. Een poëtisch, filosofisch verhaal over het leven van een bedachtzaam, gevoelig konijn. De lezer volgt Jacominus vanaf zijn geboorte tot aan zijn dood, waarbij de nadruk ligt op zijn innerlijke leven. Het verhaal leest als een prozaïsch gedicht en is soms vrij abstract. Het boek is royaal geïllustreerd met prachtige tekeningen. Het kleurgebruik en het oog voor detail is indrukwekkend. We zien wondermooie tekeningen van dieren, objecten, stedelijke omgeving en natuurlijke landschappen. Een fraai, bijzonder prentenboek, ook voor volwassenen die van mooie beelden, poëzie en filosofie houden, of om voor te lezen aan filosofisch ingestelde kinderen vanaf ca. 9 jaar. Verberg tekst

Zalig toch, een prentenboek als dit! Nog net iets te moeilijk voor kleuters, ietwat dromerig voor kinderen, maar zo herkenbaar en hartverwarmend voor jongeren en volwassen! “De tijd vliegt”, “Geniet van het leven”, “Pluk de dag”, ... hoe vaak horen we uitdrukkingen als deze? In het beste geval staan we er even bij stil en proberen we het te doen, maar even snel verliezen we onszelf weer in ons drukke leventje. Tot we op één of andere manier onszelf weer tegenkomen en opnieuw het goede voornemen hebben om te genieten van onze “rijke uren”. Wat die rijke uren zijn, wordt prachtig in het voorwoord uitgelegd. Tegelijk vraagt Dautremer om de tijd te nemen om dit boek te doorbladeren. Het liefst ook nog door jong en oud samen.

In dit originele, prachtige prentenboek wordt er uitgebreid stilgestaan bij de schoonheid van het leven, met haar ups en downs. Via het innemende konijntje Jacominus en zijn dierenvriendjes wordt er stilgestaan bij een twaalftal verschillende levensfases, vanaf de geboorte tot het sterven. Verdriet, twijfels, beslissingen nemen, verliefdheid, ... een hele rits leuke en minder leuke emoties passeren de revue en zorgen voor herkenningspunten. Dautremer zorgde voor prachtige illustraties, noem ze gerust kunstwerken, waar je naar kan blijven kijken. Illustraties in warme kleuren die dubbele pagina’s in beslag nemen, worden afgewisseld met portretjes van een steeds groter en ouder wordende Jacominus op een maagdelijk witte achtergrond. Ook werd er op een plakboekachtige manier stilgestaan bij de levenslessen en tussentijdse gebeurtenissen van het schattige, dromerige konijn.

Vooraan en achteraan kom je op genummerde schetsen te weten wie wie is. Niet dat het superbelangrijk is om de boodschap over te brengen, maar ik bladerde geregeld eens terug om te kijken over wie het nu eigenlijk ging. Edward van de Vendel zorgde voor een mooie vertaling. Na het lezen, bleef ik nog een hele tijd met een warm en mijmerend gevoel zitten. Dat is toch wat je wilt bereiken met het maken van een boek, denk ik dan. Mijn nieuwe favoriete boek dat een ereplaatsje krijgt op mijn boekenrek.

 

Verberg tekst