Supergroot, intrigerend en qua opbouw interessant prentenboek gebaseerd op het klassieke sprookje over een prinses die vanwege een vloek, tezamen met de hele hofhouding en bevolking, honderd jaren slaapt. De schrijfster/illustratrice introduceert twee vertellers en nodigt uit hen te volgen. Het doordachte contrast van deze getekende, middeleeuws geklede mini-mensjes op de witte achtergrond ten opzichte van de tegenoverliggende, paginagrote sfeervolle illustraties in kleur waarin alles enorm is uitvergroot, had niet groter kunnen zijn. De ingekaderde prenten tonen een surrealistisch aandoende wereld waarin we elementen denken te herkennen uit het begin van onze vorige eeuw, met Parijs, Jugendstil, theater. Het gebruik van laag perspectief, afsnijdingen, beschaduwing en de decoratieve details in onder meer kleding en de settings zorgen voor een grote betrokkenheid. De enkele tekstregels behoren tot de hilarische monoloog die de oudere heer afsteekt tegen zijn jongere, quasi-nonchalante metgezel. Verzorgde, fascinerende uitgave op glad papier, voor jong en oud, om te bekijken en uit voor te lezen. Met name voor kinderen die het sprookje al kennen, vanaf ca. 6 jaar. Verberg tekst

De subtitel op de kaft verklapt dat het sprookje van 'Doornroosje' door een andere bril bekeken zal worden. Rébecca Dautremer doet dat op haar eigen prachtige manier. De adembenemend mooie illustraties met warme bruine en rode tinten geven slapende figuren weer. Met het sprookje in je achterhoofd weet je meteen waarom iedereen slaapt. 

Zowat alle dieren en personen zijn, terwijl ze in volle actie waren, plots in slaap gevallen. Dat zorgt voor speciale poses. De slapende figuren worden opgemerkt door twee mannetjes, die je vanaf de eerste bladzijde meenemen doorheen het boek en die wandelen van slaapkop naar slaapkop. Zij zijn op het eerste gezicht niet op de hoogte van wat er ooit gebeurd is met dat duivelse spinnenwiel. De ene lijkt de prins te zijn, de andere eerder een lakei. Verder in het verhaal wordt duidelijk dat de lakei meer weet dan wat hij eerst liet zien. 

De twee mannen worden op een minimalistische manier toch zeer krachtig afgebeeld: enkel de omtreklijnen zijn getekend. Dat zorgt voor witte mannetjes op een al even witte achtergrond. In dit grote boek (30 cm x 34 cm) krijgen ze ook nog eens ruimte in overvloed en trekken ze op die manier alle aandacht naar zich toe. De twee lijken met elkaar te praten. Het is te zeggen: de lakei praat, de prins luistert, denkt na, beaamt en lijkt zich naar het einde steeds meer te ergeren aan de verteller. Dankzij de tips van de lakei weet de prins wat hem te doen staat, ook al gebruik hij daarbij geen enkel woord. Als de prins terechtkomt in de gekleurde wereld, weten we dat hij Doornroosje heeft gekust.

De prachtig gekleurde figuren worden wakker en worden meegenomen naar de witte, minimalistische wereld van de twee mannetjes. Zeer subtiel, maar zo origineel! De afwisseling tussen de witte bladzijden en de paginagrote kleurenillustraties zorgen voor een perfecte balans tussen licht en zwaar. Er wordt zeer weinig tekst gebruikt, waardoor ook jongeren die niet graag lezen het boek als een topper zullen beschouwen. Het boek gewoon maar doorbladeren en bekijken, is een feest op zich. Een aanrader voor jong en oud!

Verberg tekst