De tienjarige Fleur is net verhuisd, van een mooi, groot huis in de stad — vlakbij haar vriendinnen — naar een piepklein dorpje waar alles ver weg is. Ze verveelt zich, want behalve haar kleine zusje is er eigenlijk niemand om mee te kletsen of te spelen. Nou ja, niemand. Op de boerderij naast hen woont Sam, de ‘laarzenslungel’, die twee jaar ouder is en een beetje vreemd doet. Wat doet hij toch steeds in die bosjes achter het huis? Omdat ze naast elkaar wonen en elkaar regelmatig tegenkomen, trekken Fleur en Sam gedurende de lange zomervakantie steeds vaker met elkaar op. Fleur vindt Sam eigenlijk wel leuk, zeker als hij enthousiast vertelt over Kaneel, zijn lievelingsschaap. Toch blijft er een zekere afstand bestaan, net alsof Sam net zo lief alleen is, of samen met iemand anders. Op haar slaapkamer, achter een loszittend plankje, ontdekt Fleur een klein boekje met verhalen en een soort schatkaart. Op de plattegrond herkent ze de boerderij van de buren en op een van de stallen staat een kruis getekend. Fleur gaat op onderzoek uit en vindt een brief aan Sam met een verwijzing naar nog een geheime plek. Het briefje is ondertekend door het vorige buurmeisje van Sam: Nena, met wie hij toen duidelijk bevriend was. Maar Sam wil niet over Nena praten en dus houdt Fleur het briefje achter en gaat alleen op zoek naar de ‘schat’. Zodra ze die gevonden heeft en ziet wat het is, bedenkt ze zich en begraaft hem weer. Het boekje en de brief van Nena doet ze bij de buren in de bus. Sam ontdekt al snel dat Fleur niet alleen het boekje en de brief heeft gelezen, maar dat ze ook zijn schat heeft opgegraven en is boos op haar. Dagenlang praten ze niet met elkaar. Tot Kaneel ineens verdwenen is en Fleur het arme schaap vindt. Vanaf dat moment is alles 'echt' oké: ‘Hij glimlacht naar me, en nu weet ik zeker dat alles weer goed komt.’
De ontdekking van Fleur gaat over de leegte die verhuizen met zich meebrengt, over het verlangen naar vriendschap en de moeite die het kost om elkaars vertrouwen te winnen. Tegelijkertijd gaat het verhaal ook over de tegenstelling tussen vegetariër zijn, zoals de familie van Fleur, en vee houden voor de slacht, zoals de buren doen. Uitgenodigd worden voor een barbecue levert dan heel wat stress op.
Het boek is in de ik-persoon geschreven, waardoor de lezer helemaal in Fleurs hoofd kan kruipen en met haar kan meevoelen. Vaak gaat dit goed, maar soms zijn haar reflecties zo geformuleerd dat ze te wijs overkomen voor een meisje van Fleurs leeftijd en wordt de volwassen auteur hoorbaar. Een zin als ‘Ik kijk verward van mama naar het spel en terug’ klinkt niet als een observatie van een tienjarige, net als ‘Ik bewonder hem in stilte’ of ‘Waarom kost het toch zoveel moeite om mezelf te geloven?’ Mede hierdoor is het de vraag of dit boek qua inhoud echt slechts AVI M5 is zoals op de omslag staat vermeld. De voor de doelgroep misschien net wat te kinderachtige tekeningen verbeelden de situaties uit het verhaal treffend en humoristisch. [Fedor de Beer] Verberg tekst

Omdat haar ouders ervan dromen in het groen te leven, verhuist de stadse Fleur (9, ik-figuur) tegen haar zin met haar ouders naar een klein dorpje op het platteland. Er is niks te beleven, met alleen de saaie buurjongen Sam om mee op te trekken. Dan vindt ze een opschrijfboekje van de vorige bewoonster, met een geheimzinnige plattegrond. Omdat ze het geheim van Nena wil ontrafelen, sluit ze een moeizame vriendschap met Sam en leert ze haar nieuwe omgeving kennen, waardoor het gemis van haar oude leven vrij snel lijkt te zijn vergeten. De auteur heeft een prettige verteltoon, geeft warme beschrijvingen van het gezinsleven, met vrolijke, alledaagse gebeurtenissen en grappige observaties, zoals van Fleurs moeder die ontdekt dat het werkelijke leven op het platteland toch niet zo romantisch is. De tekst wordt afgewisseld met veel kleine, eenvoudige zwart-witillustraties die het verhaal ondersteunen. AVI-M5. Aardig verhaal voor vooral meisjes vanaf ca. 8 jaar.

Fleur verhuist samen met haar ouders en zusje naar het platteland. Haar ouders verlangden naar meer natuur en ruimte, een grote tuin waarin ze groenten kunnen kweken en bijen houden. Fleur vindt het maar een saaie bedoening en ze mist haar boeiende activiteiten en kameraadjes in de stad. In haar buurt woont enkel de boerenzoon Sam, die haar veeleer op afstand houdt. Sams leven is volledig gericht op de boerderij. Hij helpt veel en is graag bij de schapen. Maar dan ontdekt Fleur in haar kamer een schriftje van een zekere Nena. In dit dagboek leest ze dat Sam en Nena erg goed bevriend waren. Ze hadden samen een hut in het bos en door de plotse verhuizing van haar ouders heeft Nena geen afscheid kunnen nemen van Sam. Fleur merkt dat Sam hierdoor diep ontgoocheld is en geen nieuwe vriendschap wil. Er ontwikkelt zich, na meerdere misverstanden, geleidelijk een diepe vriendschapsband tussen hen beiden en Fleur ontdekt ook dat het buitenleven best boeiend kan zijn.
Een sober verhaal waarin de lezer gaandeweg mee de vriendschap tussen Fleur en Sam beleeft. Je volgt hoe Fleur zich langzaam leert openstellen voor deze nieuwe wereld en je wordt je bewust van het feit dat 'leven met groene vingers' niet simpel is en dat we in het dagelijks leven niet altijd consequent onze milieubewuste principes toepassen. Deze verdiepende beschouwingen worden helder verwoord met een pittig vleugje humor.
 
Verberg tekst