Fee is een dromerig en verlegen meisje. Op school lukt het haar slecht om op te letten en vrienden heeft ze niet echt. Als haar vader ziek wordt lijkt het allemaal nog veel moeilijker te worden. Gelukkig ondervindt Fee veel begrip van haar oma en vooral van haar kleine muizenvriendje Nietje, dat de mensentaal spreekt en haar door de moeilijke periode heen loodst. Ontroerend verhaal over de positieve groei van een onzeker meisje. Haar karakter wordt overtuigend beschreven en de goede raad van het muisje is heel toepasbaar. Aardig is dat het muisje aan het eind van het boek weer verdwijnt, omdat Fee heeft geleerd zichzelf te redden. Het taalgebruik is vlot modern met veel spreektaal, waarbij zo nu en dan een vloek valt. Een enkel Vlaams woord laat zich goed begrijpen door de context. Vrijwel op iedere bladzijde staat een kleine zwart-witte, gewassen pentekening die de tekst aanvult. Het recept van de cakejes die Fee met haar oma bakt, is prima te gebruiken. Mooi uitgegeven boek met leeslint. AVI-M5. Vanaf ca. 8 jaar. Verberg tekst

Fee is een verlegen meisje. Op school speelt ze nooit mee met de andere kinderen en door haar dromerige aard let ze vaak niet op in de klas, waardoor de juf haar geduld met haar verliest. Als paps ziek wordt en plots naar het ziekenhuis moet, wordt het er voor Fee niet gemakkelijker op. Gelukkig krijgt ze veel steun van haar kleurrijke oma Serpentine en ontmoet ze een wel zeer bijzondere vriend. Nietje, een muis die kan praten, schrijft haar briefjes en staat haar bij met advies over vriendschap en gelukkig zijn. Eindelijk durft ze een praatje slaan met Stijn, een jongen uit haar klas, die ze al heel lang leuk vindt. Ze ontdekt dat meespelen veel fijner is dan aan de kant te staan kijken. Plots heeft Fee een heleboel vrienden. Als het met paps ook nog allemaal in orde blijkt te komen, kan Fee haar geluk niet meer op. Een gevoelig boekje over vriendschap en opkomen voor jezelf. Helaas zijn de gevoelens onvoldoende uitgediept en blijft het bij oppervlakkig beschreven emoties. In de nare gedachten van Fee kan je als volwassene wel inkomen, maar het is allemaal een beetje te negatief. Over de problemen die aan bod komen, wordt al te licht overgegaan. Zo rijst de vraag welke ziekte de vader wel heeft. Hij werd geopereerd aan een knobbeltje in zijn hoofd, terwijl het enige dat er in het ziekenhuis aan hem te zien is een darmpje is dat uit zijn neus komt. Om de kwaaltjes op te lossen wordt een wezentje tevoorschijn getoverd met een nietje in zijn oor, als een beschermengeltje dat in je oor fluistert wat je moet doen. Behoorlijk onrealistisch, terwijl de moeilijke thema’s die worden aangekaart wel wat meer aandacht verdienen.
Verberg tekst