Marco Carrera is oogarts, ex van Marina, vader van Adele en grootvader van Miraijin. Als Adele overlijdt, krijgt Marco de zorg over zijn tweejarige kleindochter. Al vanaf zijn tienerjaren heeft Marco een bijzondere, platonische relatie, van telkens afstoten en weer aantrekken, met Luisa Lattes. Vanwege zijn geringe lengte kreeg hij in zijn jeugdjaren de bijnaam kolibrie. Maar Luisa ziet nog andere kenmerken van de kolibrie in Marco. Zoals het vogeltje door razendsnelle vleugelslagen als het ware stil hangt in de lucht, zo zou Marco stil kunnen staan in de tijd. Net als in 'Caos calmo' (Kalme chaos, 2006) en 'Terra rare' (Zeldzame aarden, bekroond met de Europese Literatuurprijs 2016) vertelt Veronesi (1959) hier over een hoofdpersoon die moet zien om te gaan met wat hem in het leven overkomt. In 46 relatief korte hoofdstukken springt Veronesi op en neer in de tijd tussen 1974 en 2030. Correspondentie tussen de personages (brieven, e-mail en smsjes) wordt afgewisseld met meer beschouwende hoofdstukken met een alwetende verteller. Wat op het eerste gezicht fragmentarisch lijkt, weet Veronesi virtuoos om te zetten in een afgerond en aangrijpend verhaal. Verberg tekst