Het fantastische verhaal van Ferre en Frie vertelt het trieste verhaal van Ferre, een jongetje dat alleen bij zijn mensenschuwe, cynische en ietwat excentrieke oma woont. Hij is een buitenbeentje, heeft slechts één echte vriend op school, beeldt zich in dat zijn rattenknuffel Fredje tegen hem praat en heeft alleen nog zijn bezorgde grootmoeder die voor hem zorgt. Wat er precies gebeurd is met Ferre en waarnaar zijn vage herinneringen over dagenlang in een donkere kast met Fredje zitten, verwijzen, blijft voor de lezer lange tijd een vraagteken. Tijdens de proloog kunnen we al lezen hoe Ferre zijn moeder op een dag is kwijtgeraakt: "Het paard vloog langzaam, plechtig naar haar toe en hinnikte zachtjes. Zijn moeder begreep meteen wat het wilde zeggen: het vroeg haar om mee te gaan, naar het Nachtland Achter de Maan. Ze wilde niets liever dan meegaan en er was niemand in de wereld die haar nog kon tegenhouden. Zelfs Ferre niet. Ze stapte uit het raam en was voor altijd weg."
Dat is het verhaal van oma, dat Ferre lange tijd graag geloofd heeft. Ferre heeft echter genoeg van al die mooie verhaaltjes en wil eindelijk weten wat er echt met zijn moeder en onbekende vader is gebeurd, waarom zijn oma niet meer onder de mensen komt en zijn klasgenootjes hem uitlachen. Langzaamaan ontvouwt zich de waarheid. Oma geeft uiteindelijk haar donkere geheim prijs in een knap geschreven epiloog, waar de waarheid over Ferres grootmoeder en moeder, verteld als sprookje, in mooi contrast staat met het romantische verhaal uit de proloog: "Ze was zelfs te moe om voor haar zoon te zorgen. Te uitgeput om van hem te houden. Hoe erg dat ook was. Hoe ongelooflijk ondenkbaar dat ook was. Toch was het zo. Haar moeheid was het grootst en won het. Ze kroop door het raam op de vensterbank. Ze woonde heel hoog. Ze viel. Ze viel heel diep."
Ondanks de moeilijke thematiek is het boek niet zwaar op de hand. Dat mag ook letterlijk genomen worden: het is uitgegeven in een klein, dun formaat, dat luchtig aandoet met zijn felgroene en paarse kleuren. De achtjarige Jef Roels verzorgde de illustraties van het boek, waarin eenvoudige voorwerpen ? details uit het verhaal ? passende aanvullingen vormen op de tekst en het verhaal authenticiteit geven.
Het fantastische verhaal van Ferre en Frie is niet het eerste jeugdboek waarin een kind een triest verleden met zich meedraagt dat zich langzaamaan ontvouwt voor hem/haar en de lezer (zie ook bv. Keizer van Koos Meinderts), maar Saskia Goeminne brengt het op een originele manier, waarin grappige, ontroerende, trieste en blije passages elkaar afwisselen en zorgen voor een mooi evenwicht. [Tine Verachten] Verberg tekst

Ferre is een gevoelige jongen. Hij heeft dan ook een bijzonder verleden. Op een dag is hij bij zijn oma Frie gebracht, omdat zijn moeder niet meer voor hem kan zorgen. Hij wordt hierdoor vaak gepest op school, maar gelukkig begrijpt zijn vriend Tuur hem wel goed. Ook zijn temperamentvolle oma gaat steeds meer voor hem voelen. Maar of Ferre het fantastische verhaal moet geloven dat zijn oma verteld heeft over zijn moeder, weet hij nog niet. Gevoelig, klein boekje dat een zwaar onderwerp behandelt. Liefdevol geschreven en voorzien van illustraties van een achtjarige jongen, die goed bij het verhaal passen. Bij de illustraties en hoofdstuktitels is een felgroene kleur gebruikt. Het boekje zal zeker aanleiding geven tot praten in de klas of thuis. Ook kan het therapeutisch worden ingezet. Thema’s als eenzaamheid en zelfmoord komen aan bod. Het lijkt vooral geschikt te zijn voor kinderen die veelvuldig lezen en na kunnen denken over het onderwerp. Goed verzorgd uitgegeven. Vanaf ca. 10 jaar.

Ferre woont bij zijn oma Frie. Ze hebben het best wel leuk samen maar soms is oma heel stil en kortaf en wil ze liever niet naar buiten. Toch zorgt oma altijd goed voor Ferre. Hij voelt zich veilig bij haar en bij zijn vriend Tuur. Met hem kan hij allerlei leuke dingen doen. Maar er zijn ook jongens die hij niet vertrouwt en die hem het leven soms moeilijk maken. Ferre loopt rond met heel wat vragen over zijn ouders. Oma vertelt hem een fantastisch verhaal maar hij voelt dat ze zeker niet alles vertelt. Geleidelijk aan ontdekt hij de pijnlijke waarheid. Heel mooi en gevoelvol boekje. Op een eenvoudige maar indringende manier worden heel wat emoties beschreven. De waarheid is pijnlijk, maar de auteur slaagt er door haar taalgebruik in om dit niet nog eens te benadrukken. De illustraties zijn gemaakt door een achtjarige jongen. Op zich een leuk idee, maar bovendien sluit de vormgeving zeer mooi aan bij de inhoud van het verhaal. Samen met het kleurgebruik en de lay-out hebben de illustraties een verfrissend en verluchtend effect op de inhoud. Een pluim voor de jonge tekenaar! Dit mooi en verzorgd uitgegeven boekje is er echt eentje om te koesteren.

Verberg tekst