Als Bobo Olifant op een dag bij het meer een raar rood-wit gestreept ding vindt, ziet hij er een mooi hoedje in. Maar Kiki Krokodil lacht en scheldt hem uit, volgens hem is het een cape. Bobo gaat zitten mokken in het bos. Maar dan wordt Kiki uitgelachen door Zaza Schaap die in het ding een rokje ziet. Zo gaat het ding van dier naar dier en wordt de mokkende beestenbende in het bos steeds groter, waarbij ze elkaar (grappige) scheldnamen geven als zotte komkommer, dikke noedel en gekke banaan. Maar wat is het ding nu echt? Dit vierkante prentenboek toont hoe je op heel verschillende manieren naar een voorwerp kunt kijken. De dieren geven het ding aan elkaar door en herhalen daarbij dezelfde zinsconstructies, waardoor kinderen de tekst al snel mee zullen kunnen vertellen. De letters zijn speels over de pagina’s verdeeld, waarbij sommige woorden groter zijn afgedrukt en dialogen met streepjes worden geaccentueerd. De illustraties zijn de charme van het boek: het zijn collages van stof die steeds twee pagina’s vullen. Fantasievol prentenboek met een verrassende wending aan het slot. Vanaf ca. 4 jaar. Verberg tekst

Een boek dat de titel 'Het Ding' draagt moet je wel uit de rekken halen. De kaft maakt je niet veel wijzer. Onder de titel in grote rode letters staat een zwart mannetje of diertje. Of is het een ding met witte ogen, een witte mond en een donkerblauw hemd met witte bolletjes? Het mannetje, diertje of ding ligt onder een soort lappendeken van wit-rood gestreepte lapjes stof. De lapjes zijn met witte of rode draad aan elkaar genaaid.  
Op het schutblad zie je een dikke boom met grappige bladeren en in één van de takken hangt een rood-wit gestreepte lap stof. Of is het een rood-wit gestreepte onderbroek? De randen van de tekeningen vertonen naaisteken.  
Het verhaal begint verrassend met Bobo Olifant, die bij het grote meer een raar ding vindt. Ook Bobo Olifant bestaat uit lapjes aan elkaar genaaide stof. En wie goed kijkt, zal zien dat je het grote meer op 40°  - of is het op 30° -  mag wassen. Volgens Bobo is het ding een hoed. Daar is Kiki Krokodil het niet mee eens. Hij denkt namelijk dat het ding een cape is. Zaza Schaap die er echt wollig uitziet maar die volgens de tekst vervaardigd is uit puur katoen, echt waar 100% katoen, beweert dat het ding een rok is. Maar Dudu Eend moet heel hard met Zaza lachen. Een rok, nee, nee, het ding is volgens Dudu een sjaal, eentje die je mag strijken op twee bolletjes. Lili Mier, die witte oogjes en een wit mondje heeft en een donkerblauw hemd met witte bolletjes draagt, beweert dat het ding een dekentje is en kruipt er gezellig onder. Het raadsel van de kaft is bij deze opgelost. Het wezentje op de kaft is Lili Mier. O ja, het grote meer mag je blijkbaar enkel met de hand wassen.  
Terwijl Lili lekker onder haar deken bij het meer ligt, komen Bobo, Kiki, Zaza en Dudu eraan. Bobo wil zijn hoed terug, Kiki zijn cape, Zaza haar rok en Dudu zijn sjaal.  Elk trekken ze aan een stukje van het ding tot plots, rrrrrrrrrrrrrits, het ding in duizend stukken scheurt. Net op dat moment komt er een jongetje uit het meer.  Oooooooooooooh, roep het jongetje, waar is mijn onderbroek? Eindelijk weten we wat het ding is: een rood-wit gestreepte onderbroek. Plotsklaps laten de vrienden hun stuk stof van het ding los. Hoe zou dat nou komen?  
Dit heerlijke prentenboek is zijn vier sterren meer dan waard. Een heerlijk verhaal, grappig tot het hilarische toe. De illustraties zijn bijzonder leukmet hun origineel weergegeven personages. De figuurtjes zijn gemaakt uit lapjes van verschillende soorten stof. Zo is Zaza schaap gemaakt van wol. De tekeningen zitten vol geweldig leuke details: de waslabels, de 100 % katoen, de gewone steken, de kruisjessteken, de rits als mond van Kiki, ... . Ook over de tekstweergave werd nagedacht. In zwarte inkt, recht of schuin, of in boogjes gedrukt, volgt de tekst de inhoud van de passage. Sommige woorden werden net iets groter en in vet gedrukt.
'Het Ding' is een echte aanrader om onder de kerstboom te leggen!!!
Verberg tekst