Alice gaat met een groep vrienden op skivakantie, nog één keer genieten voor ze aan haar zware opleiding tot arts begint. Tijdens de eerste skitocht gaat het vreselijk mis. Alice lijdt onder de herinneringen daaraan en het schuldgevoel. Ze verliest zich in haar werk en verbreekt al het contact. Acht jaar later ligt het zusje van haar vroegere vriendin in haar operatiekamer. Ze wil niets liever dan een zware skitocht volbrengen nu ze dat door haar donorhart weer kan. Ze kan haar droom alleen laten uitkomen als Alice meegaat als medisch begeleider. Alice hoopt dat ze de vriendschap voorzichtig weer toe kan laten in haar leven. Terug naar het gebied waar het gebeurde, met dezelfde groep, helpt haar misschien het trauma te verwerken. Zo kan ze ook de vreemde berichtjes en bloemen van haar stalker even vergeten. Acht jaar is alleen een lange tijd en niet iedereen vergeeft haar voor wat er is gebeurd. Die stalker zou ook wel eens dichter bij kunnen zijn dan ze denkt. Vlot geschreven thriller om tijdens de donkere dagen lekker mee op de bank te duiken en je in de besneeuwde bergen te wanen. Suzanne Vermeer is het pseudoniem van Paul Goeken, die in 2011 overleed. Toch blijven er boeken onder de naam Suzanne Vermeer verschijnen. Verberg tekst