Dichter, prozaïst, toneelschrijver en performer Tom Lanoye (1958) heeft een veelzijdig, succesvol en belangrijk oeuvre op zijn naam staan. In de roman 'Sprakeloos' beschrijft hij de aftakeling van zijn markante moeder, wier taalvermogen na een beroerte is geminimaliseerd. Lanoye is een briljant stilist die het zich met dit boek niet gemakkelijk heeft gemaakt. Het gaat over zijn moeder en haar gruwelijke lot, daarmee ook over zijn familie, en ook en vooral over hemzelf. Daarnaast heeft het boek de pretentie ook over taal en literatuur te gaan. Dat is te veel. Niet zelden verliest Lanoye zich in mooischrijverij en wordt de stijl literatuurderig. Bij vlagen is het wel briljant en ontroerend. Dat verwart de lezer. Storend is dat de kleurrijke moeder almaar geen sympathieke persoonlijkheid mag worden; Lanoye schildert zichzelf veel positiever af. De lezer blijft achter met dubbele gevoelens: bewondering en spijt.