De Britse illustrator en prentenboekenmaker heeft een indrukwekkend oeuvre op zijn naam staan en daar komen nu sprookjesbundels bij, waarin bekende en minder bekende sprookjes door hem zijn hertaald en rijkelijk voorzien van zwierige, kleurrijke illustraties. In deze bundel zijn zeven sprookjesbewerkingen opgenomen, waaronder een geheel eigen versie van 'De Bremer Stadsmuzikanten' en 'Repelsteeltje'. De humoristische tekst laat zich goed voorlezen aan jonge kinderen. In de vele grote illustraties worden de grappige details nog eens benadrukt. Er is gebruikgemaakt van typografische grapjes. Op dezelfde manier uitgevoerd is 'Eerste gekke sprookjesboek'*, met acht verhalen. De verhalen zijn lekker eng, maar de auteur weet goed maat te houden, zonder het karakter van de verhalen aan te tasten. Dat maakt deze bundel geschikt om voor te lezen aan kinderen vanaf ca. 5 jaar.

De ondertitel is hier niet zonder belang: 'Herverteld door Tony Ross'. Wie Tony Ross een beetje kent weet dat het dan om een aparte, eigenzinnige en grappige manier van vertellen gaat. En het boek stelt niet teleur. Er staan bekende en minder bekende sprookjes in. 'De Polder Kobold', kende ik niet. De oude Marie zoekt elke dag weer naar iets waardevols om te verkopen. Met het weinige dat ze vindt, is ze altijd tevreden. Maar op een dag vindt ze zowaar een pot vol goud. Na veel gesjouw ontdekt ze dat het goud veranderd is in zilver. Ik heb weer geluk, denkt ze, want zilver is minder waard dan goud. Dus zal ik nu niet beroofd worden. Het duurt niet lang of het zilver is een roestige klomp ijzer geworden en tenslotte wordt het een steen. En Marie blijft even gelukkig, ook als het allemaal een grap van de Polder Kobold blijkt te zijn. Zij is dan immers de enige die een echte Polder Kobold gezien heeft!
'De Bremer stadsmuzikanten' dromen van heel andere instrumenten dan in het bekende sprookje maar uiteindelijk ontdekken ze dat hun beste instrument hun eigen stem is. 'Warme pap' gaat over het pannetje dat niet stopt met pap maken. 'Repelsteeltje' weeft geen stof maar goudstukken uit stro. In 'Prins Hyacint en de lieve prinses' heeft de koningszoon een abnormaal lange neus, maar dat mag niet gezegd worden. Op een dag ontmoet hij de prinses van zijn dromen, die lange neuzen geen bezwaar vindt. De boze tovenaar, die eerder ook de moeder van de prins betoverde, slaat toe net voor de bruiloft gevierd wordt. Prins Hyacint zoekt maandenlang naar zijn geliefde en vindt haar opgesloten in een glazen paleis. Hij wil haar kussen door het glas maar erkent dan voor het eerst dat zijn neus echt wel te lang is. Op dat moment valt het glazen paleis in scherven en ze leefden nog lang en gelukkig.
'De Elfengeschenken' gaat over vier koningsdochters. De drie oudsten krijgen elk een gave om er de wijde wereld mee in te trekken. De jongste dochter Fresia blijft bij haar moeder om voor haar te zorgen. Na een tijd vraagt haar moeder of ze wil gaan kijken wat er met haar zussen gebeurd is en dan blijkt dat de drie zussen hun talenten verkeerd gebruikt hebben. Fresia neemt haar zussen weer mee naar huis en ze zeggen aan hun moeder dat Fresia eigenlijk het mooiste talent gekregen heeft: het talent om van anderen te houden en het talent om de dingen op eigen kracht te doen!. 'Meisjemooi en Brutebeest' is een variante op 'De Schone en het Beest'.
Alle sprookjes kregen een speciale draai, ze zijn grappig of ontroerend en ze bevatten vaak ook een les. De illustraties zijn cartoonachtig en geven een bijzondere toets aan de verhalen. Echt een prachtig voorleesboek!
Verberg tekst